I’m a lucky girl :)!

Lieve lezers, de tijd blijft voorbij vliegen. Inmiddels is de tweede maand ook alweer voorbij. Een maand waarin weer ontzettend veel is gebeurd, zoveel dat ik waarschijnlijk de helft vergeet te schrijven maar ik zal jullie weer een beetje op de hoogte brengen van mijn leven hier.
Allereerst mochten we afgelopen maand weer een leuke activiteit doen . Marriott doet namelijk ook aan activiteiten om de lokale bevolking te helpen. Van elke afdeling mochten een paar mensen mee om bomen te planten. Bij de Front office wilde niemand, dus mochten wij weer mee. Terwijl wij het super leuk vinden om zoiets te ervaren, vindt het personeel het allemaal te warm en vervelend in de zon. Het was ook wel erg heet maar gelukkig mochten we toen we terug waren even douchen op het werk voordat we weer aan de slag gingen.

De nachtdiensten bij de front office vlogen ook voorbij. Het is ‘ s nachts niet erg druk in het hotel. Ik kon daarom zelfs even ‘s nachts met thuis skypen (waar het nog avond was). Het is wel raar om de volgende dag overdag te slapen. Dit lukte dan ook niet goed, dus na een paar uurtjes slapen maar lekker naar het strand om daar verder te slapen. Ook mochten we ’s avonds naar de verjaardag van onze huisbaas /de restaurant eigenaar van “Black Cat”, waar een heerlijk buffet was met internationale tappas.

Inmiddels begrijp ik ook waarom de GGD me zo graag wilde inenten tegen hondsdolheid want ik heb nog nooit zoveel straathonden gezien. Toen ik laatst even in mijn eentje liep, werd ik bijna door een hond gebeten, maar gelukkig kwam er een man aanrennen met een krant die de hond even flink op zijn kop sloeg. Hierdoor ben ik wel iets banger geworden voor de honden op straat. Toen Nathalie en ik laatst even een binnendoor weg namen naar onze scooter, stonden er ineens 3 blaffende honden tegenover ons. Er was gelukkig wel een jongen bij die we vroegen om de honden weg te houden. Het lukte hem aardig maar toen kwamen er ineens steeds meer honden bij. Voordat we het wisten waren er een stuk of 8 honden en klom ik achter Nathalie op een of andere verhoging. Gelukkig konden we weg komen maar ik stond nog wel stijf van de schrik. Vervolgens kroop er een enorme rat voor onze neus het afvoerputje op straat in en schrok ik me weer helemaal rot. ’s Avonds hebben we er wel weer hard om gelachen maar we hebben wel besloten nooit meer die binnendoor weg te lopen.

Na de nachtdiensten begon dan eindelijk mijn training bij de “Housekeeping”. Hier wordt weinig Engels gesproken dus de communicatie is soms wat lastig. Gelukkig raak ik wel gewend aan het gebrekkig Engels en spreek ik zelf steeds meer Thai en met nog wat gebarentaal erbij, komen we er meestal goed uit met zijn allen. Het schoonmaken met de Thaise ladies was ook weer hilarisch. Ik had gevraagd of ik ook een pakje aan mocht wat alle housekeepers aan hebben want dat leek me wel makkelijker dan mijn eigen kleren. Iedereen vond het prachtig dat ik dat pakje aan deed en ze wilden allemaal foto’s van me maken. Toen ik even bij de “Human Resource Office” binnen liep, begonnen alle managers daar meteen te lachen. Ze noemden mij de “import housekeeper” en vonden het fantastisch om een buitenlander in zo’n pakje te zien. Zelf vond ik het wel comfortabel en fijn om in te poetsen. Bij de “stay-over” kamers mocht ik vaak de afwas doen en kon ik ondertussen gezellig Engels babbelen met de gasten die nog in de kamers waren. Toen ik de volgende dag mee ging met housekeepers die “uitgecheckte” kamers gingen schoonmaken, wilden ze mij eigenlijk op een stoel zetten zodat ik kon kijken hoe zij poetsten. Dit vond ik natuurlijk helemaal niks dus ik vroeg of ik niet de grote spiegel en ander glaswerk mocht poetsen. Gelukkig mocht ik meehelpen, maar het was wel grappig toen ik in de spiegel zag hoe 4 Thaise ladies met grote ogen stonden te kijken hoe ik de spiegel schoonmaakte.

Het opmaken van de bedden is ook een enorme kunst. De eerste keer dat ik alle 6 de kussens van het grote bed in de slopen had en keurig had neergezet, werd er hard gelachen en gingen “de ladies” het weer helemaal opnieuw doen. Nu ken ik het recept van de kussens neerzetten. Eerst het kussen door midden slaan, in de hoes stoppen, een paar keer slaan, omdraaien, nog een paar keer slaan, het kussen plat strijken met je onderarmen (je ellebogen mogen er niet in komen), nog een paar keer schudden, bij de puntjes vastpakken, neerzetten en nog een keer glad strijken. Dit herhaal je bij alle kussens en dan kijk je nog een paar keer of het mooi staat. Het bed moet ook helemaal strak getrokken worden. Inmiddels ben ik expert en word ik zelfs gevraagd om de bedden op te maken.

Het team is echt fantastisch. De vrouwen zijn super lief en zorgzaam en nemen dagelijks eten voor mij mee om te proberen. Ze noemen me hun nieuwe vriendin. Verder waren de mannen op het begin heel erg verlegen maar nu ik wat Thai met ze kan praten, durven ze wat meer te zeggen. Mijn manager is ook super lief en zorgzaam en heel erg Thai. Hij noemt iedereen van het team onze broers en zussen. Ook heb ik al een beetje verantwoordelijkheid gekregen als assistent manager. Ik heb contact met de gasten en los problemen op. Zo was er bijvoorbeeld een ongelukje gebeurd met postkaarten die een gast op het fornuis had laten liggen en de housekeeper had per ongeluk tijdens het schoonmaken het gas aan gezet. De gasten waren nergens te bekennen dus ik heb een mooie brief geschreven, schildpad knuffeltjes achtergelaten voor de kinderen, mijn business kaartje achtergelaten en de volgende dag precies dezelfde postkaarten gebracht. De gasten waren erg blij en de kinderen bedankten mij voor de leuke schildpadjes.

Op 31 Maart zijn ome Leo en tante Corry langs geweest. Zij maakten een cruise en waren een dagje in Phuket. We zijn ’s ochtends met de taxi naar de haven gegaan waar zij aankwamen. Vervolgens zijn we met de taxi doorgereden naar Phuket Town naar de kookschool van de Blue Elephant. Eerst gingen we naar een lokale markt met groente, fruit en kruiden waar wij tevens te zien kregen waar alle inkopen werden gedaan. Daarna kregen wij kookles en mochten wij vier gerechtjes bereiden.
De chef-kok was wel even vergeten te melden dat je na het snijden van pepers niet met je handen je gezicht aan moet raken want Nathalie en ik hadden dat gedaan. Daar zaten we dan met onze brandende gezichten die helemaal rood werden:P. Gelukkig kregen we wat yoghurt en koude doekjes en na een tijdje ging het wel weer over. Aan het einde van de kookles mochten we al onze gerechtjes opeten. Het was allemaal super lekker! Vervolgens zijn we met de taxi nog langs een tempel gereden en een stuk richting de Big Boeddha. Onderweg kwamen we nog wat olifanten tegen. Vervolgens mochten Nathalie en ik even als gast mee op het cruiseschip en hebben we heerlijke champagne op en lekkere kaviaar gegeten. Wat zijn we ook bofkonten :D. Het was echt een super leuke dag!

Inmiddels zijn ook Nathalie haar ouders langs geweest samen met haar tante Joke. Nathalie en ik hadden een week van tevoren geoefend hoe we naar het vliegveld konden rijden om de week erna haar ouders te verassen. We hadden even opgelet bij welke borden we moesten afslaan zodat we wat herkenningspunten hadden. Toen de dag was aangebroken zijn we op de heenweg samen door de bergen gereden. We hadden een mooi bordje voor de ouders van Nathalie die eigenlijk dachten dat er een taxi chauffeur zou staan. Toen ze aankwamen en iedereen ineens tranen in de ogen kreeg kon ik het ook niet meer droog houden. Ook kwam wel even het besef dat het voor mij nog wel even zal gaan duren voordat ik mijn ouders weer zie. Nathalie is met haar ouders mee naar het hotel gegaan en ik ging voor het eerst alleen terug. Helaas heb ik op de terugweg het pizza bordje niet gezien en kwam ik op de verkeerde weg uit. Ik wist wel welke richting ik op moest maar kwam steeds weer bij de snelweg uit waar ik niet alleen wilde rijden omdat het de weg is waar per jaar de meeste doden vallen. Uiteindelijk belande ik in een heel mooi stukje natuur en hield zelfs de verharde weg op. Het was wel prachtig rijden maar toen er uiteindelijk een voorbijganger kwam heb ik toch maar even de weg gevraagd. Ik mocht de jongen volgen en na 5 minuten wist ik gelukkig weer waar ik was en kon ik de weg alleen vinden. Ik heb hem op mijn beste Thais bedankt en die jongen viel bijna van zijn scooter van verbazing dat ik Thais begon te praten. Ik was een paar daagjes alleen op mijn werk en thuis maar ik kon gelukkig wel met Sherry afspreken wat erg gezellig was.

Vervolgens kwam onze docent langs op het werk en hebben we al een evaluatie gehad over onze stage. Gelukkig zijn ze op het werk erg tevreden en vinden ze dat school goede studenten heeft gestuurd. Ook zijn Nathalie, Sherry, Vincent en ik samen met mevrouw Hoefnagels uit eten geweest in een prachtig visrestaurantje aan zee.

De volgende dag mocht ik een weekje met Nathalie haar ouders mee op vakantie. Eerst gingen we met een busje naar Krabi. Hier zijn we bij een grote markt geweest en hebben we een nachtje geslapen. De volgende dag gingen we met een busje naar Koh Lanta. Een eilandje bij Phuket. De reis was erg lang maar ook wel weer hilarisch. We zaten namelijk in een busje dat steeds voller geladen werd met vracht. Er ging vanalles mee, stapels kranten, onderdelen van apparatuur en zelfs een pompoen. Onze koffers zaten er ook al in dus we werden steeds meer ingebouwd. Toen het busje helemaal vol zat met goederen en mensen, gingen we met een pondje naar het eiland. Hier moest eerst even overal wat van de lading afgegeven worden. De kranten werden bezorgd bij elke “seven-eleven”. In elke straat zijn er wel drie.

Gelukkig zijn we goed aangekomen bij ons hotel. Nathalie en ik hadden met z’n tweeën een klein huisje met een relaxte hangmat ervoor. Dit was echt heerlijk, nu hadden we echt even vakantie. Lekker veel aan de zee gelegen en gezwommen. Ook zijn we een dagje gaan snorkelen en hebben we olifant gereden. Dit keer mochten Nathalie en ik op de plek van de bestuurder zitten, namelijk op de kop van de olifant. Het was echt super gaaf! Die olifanten zijn echt prachtige dieren! Ook gingen we een wandeling maken naar een grote waterval. Op het plaatje in het boekje was het een enorme waterval maar omdat het zo warm is en nog niet veel geregend heeft was het niet echt meer zo’n grote waterval.
Ook hebben we al kennis mogen maken met wat Thaise regenbuitjes. De regen komt er in een keer kei hard uit en daarna is het weer prachtig zomers weer.

13 april was het Thais nieuwjaar. In plaats van met rotjes gooien op straat en vuurwerk, is het hier ’s avonds één groot waterfeest. Overal langs de weg staan grote bakken met water en mensen met waterpistolen. Wagens rijden rond met grote spuiten water en iedereen doet mee. Het is eigenlijk het grootste watergevecht dat ik ooit heb gezien. Wij zijn in een Tuctuc gegaan en helemaal nat gegooid. Verder werden we nog onder gesmeerd met wit en rood poeder. Het was echt fantastisch om mee te maken! Ook vermaakten we ons prima tijdens ons ontbijtje in een restaurantje aan de straat. De eigenaar raakte helemaal in de stress omdat er ineens 10 gasten in zijn restaurant zaten. We zagen hem nog naar de supermarkt heen en weer rennen om de ene keer eieren te halen en vervolgens weer de yoghurt en fruit. Onze bestellingen waren ook niet echt helemaal wat we hadden besteld en wat we kregen stond ook niet echt op de kaart maar het was wel heerlijk en we hebben veel gelachen.

Na een fantastische week vakantie ben ik weer aan het werk gegaan en is Nathalie nog een paar dagen bij haar ouders gebleven. De dag voor hun vertrek hebben we nog gezellig met z’n allen gegeten. Iedereen op het werk was weer helemaal enthousiast dat ik terug was en ik werd zelfs door sommige collega’s meteen geknuffeld. Van iedereen kreeg ik te horen dat ik wel erg bruin was geworden maar gelukkig vonden ze het nog wel mooi. Soms wist ik gewoon even niet waar ik moest kijken omdat iedereen tegen me begon te praten. In de pauze werd zelfs al aangewezen bij wie ik allemaal aan tafel mocht gaan zitten en werd de stoel voor me schoongeveegd. Ik voelde me in ieder geval wel erg welkom op mijn werk.
Afgelopen week ben ik ook een keertje goed onderuit gegaan op mijn werk door de hitte. Gelukkig kon ik de zuster op het werk ervan overtuigen dat ik echt niet naar het ziekenhuis hoefde maar gewoon even moest liggen. Mijn manager heeft mij naar huis gebracht met het huiswerk veel te eten en te drinken en goed te slapen. Gelukkig zijn de twee warmste maanden (maart en april) van het jaar bijna voorbij want het is voor de Thaise mensen al te heet. Ook gaat het nu weer helemaal super met me en ik drink soms wel meer dan 4 liter water op een dag. Nu snap ik ook waarom de Thaise mensen de hele dag door eten want je hebt het gewoon nodig.

Afgelopen weekend was het Pasen maar eigenlijk kennen ze dat hier niet. In het hotel werd het wel gevierd voor de gasten. Het recreatie team had een druk programma en ik mocht ze ‘s middags meehelpen. Ik werd geschminkt als paashaas en heb geholpen met de spelletjes voor de kinderen. Er waren heel toevallig 4 Nederlandse kinderen bij die tijdens mijn Engelse uitleg ineens in het Engels vroegen of ik ook Nederlands kon. Ze hadden namelijk zelf al bedacht dat mijn accent wel Nederlands kon zijn. Wat zijn kinderen soms toch ook ontzettend wijs. Ik vond het wel fantastisch om lekker een middag met alle kinderen te zijn.
Zoals jullie lezen hoef ik me hier echt niet te vervelen. Voor de komende weken staan ook al weer veel leuke dingen gepland maar dat lezen jullie dan wel weer want nu is mijn blog alweer lang genoeg.

De foto’s komen nog op fb en ik zal er ook een aantal bij dit blog plaatsen maar dat kan nog even duren.

Veel liefs en groetjes uit het warme Phuket!
Joëlle