Tijd voor een update!

Lieve Lezers,

Inmiddels is het weer nodig tijd voor een update. De laatste keer dat ik wat schreef is volgens mij alweer bijna twee maanden geleden en er is weer onwijs veel gebeurd.

Laat ik beginnen met het spannende verhaal:

Toen ik een aantal weken terug gezellig op een prachtig strand lag met een leuke franse jongen, Arthur, eindigde dat met een halve dag op het politiebureau. We waren aan het genieten van het prachtige uitzicht, de warme zonnestralen en bedachten dat we wel even een duikje wilde nemen in de zee. Eerst goed rondgekeken en we zagen niemand die bij onze spullen kwam. Vervolgens nog goed onze spullen in de gaten gehouden maar helaas, voordat we het wisten waren onze spullen weg. De dieven hadden mijn tas, mijn jurk, hoed, zonnebril, oude telefoon, geld, Nederlandse en internationale rijbewijs, scooter sleutel en mijn huissleutel te pakken. Arthur is meteen naar de scooter gerend en ik heb op het strand mensen gewaarschuwd en twee mannen om hulp gevraagd. Ik was heel bang dat ze mijn scooter zouden stelen als de dieven de sleutel zouden ontdekken in mijn tas. Arthur en ik zijn naar een hotel gelopen 100 meter verderop en hebben de politie gebeld. Verder hebben we bij het hotel iemand geregeld die mijn scooter heeft opgehaald. 20 minuten later stapte voor mijn neus 6 gewapende Thaise politiemannen uit de auto terwijl ik daar stond in mijn bikini met mijn handdoek. 5 Minuten later zat ik dan met al die mannen in de auto en de scooter achterop de wagen. We moesten eerst even langs mijn huis omdat de politie graag had dat ik wat kleren aantrok voordat ik mee ging naar het bureau. Op het bureau stond Arthur zijn moeder ons al op te wachten en hebben we aangifte gedaan. De politie heeft voor me geregeld dat ik een nieuwe scootersleutel kreeg want die kon iemand blijkbaar zo maken. Achteraf kon ik er wel heel hard om lachen, het was weer typisch een dag die anders liep dan gepland. Daarbij was ik gewoon heel blij dat mij niks was overkomen en ik mijn scooter nog had!

Kraamvisite:
Een collega die hoog zwanger was zou met een keizersnede bevallen van een meisje. Ze riep al weken dat ik op kraamvisite moest komen zodra de baby was geboren. Het liefst had ze dat ik de dag van de geboorte nog naar het ziekenhuis kwam. Hiermee heb ik maar even gewacht want dit leek mij niet zo'n goed plan. Toen de moeder en dochter Sophia na 4 dagen thuis waren,ben ik langs geweest samen met twee collega's. Het was echt onwijs bijzonder om zo'n lief klein Thais baby'tje te zien. Het is ook heel anders dan in Nederland waar een kinderkamer al klaar is etc. Hier sliep de baby gewoon bij de moeder op een matras op de grond met wat kussens erom heen. Als je vraagt wat ze graag voor cadeautje willen voor de baby dan hebben ze het liefst luiers omdat die duur zijn. Het was in elk geval een onwijs bijzondere ervaring en ik voelde me zeer vereerd dat ik zo snel langs mocht komen.

Thaise bruiloft:
Een van de lady’s van het housekeeping team ging trouwen en we waren met zijn allen uitgenodigd voor het feest. Ze had eigenlijk een paar dagen feest maar steeds voor andere mensen. Het feest waar ik mocht komen was eigenlijk een 'diner'. De hele straat was afgezet en er stond een hele lange tent met allemaal tafels. De hele buurt en familie had geholpen met koken en zij mochten daarom de hele dag blijven. De rest kwam in ongeveer shifts van een uur. Het enige wat dus eigenlijk gedaan werd was heel veel foto's maken en eten. Ook werden er geen cadeaus gegeven maar gingen de bruid en bruidegom met een kist langs waarin iedereen een envelop met geld deed. Het schijnt ook zo te zijn dat bij een boeddhistische bruiloft een trouwring helemaal niet zo belangrijk is en dat sommige zelfs niet eens een ring hebben. De ceremonie aan het begin van de bruiloft wordt gedaan samen met een aantal monniken. Hoe het allemaal heel precies zit verschilt weer per familie en het was ook een beetje lastig te begrijpen omdat men het mij niet helemaal in het Engels kon uitleggen maar het was een bijzondere ervaring.

Vrouwen voetbaltoernooi:
Vorige maand was de internationale 'housekeeping appreciation week'. Hiervoor hadden we voor het housekeeping team een voetbaltoernooi georganiseerd met natuurlijk weer veel Thais eten erbij. Ik kon er niet onderuit komen om deel te nemen in het vrouwen team en heb fanatiek meegespeeld. Het was wel zwaar in de enorme hitte en ik was het niet zo gewend om te rennen. Dit resulteerde dan ook in een onwijs rode kop waar mijn Thaise collega's nogal van schrokken. Zij wisten namelijk niet dat mijn gezicht kon verkleuren. Zo realiseerde ik me toen pas dat Thaise mensen nooit een rood hoofd krijgen wat mij ook nog nooit zo was opgevallen. Ik heb in elk geval veel lol gehad die dag en was blij deel uit te maken van zo'n leuk housekeeping team. Het waren overigens alleen de vrouwen die speelden maar de mannen stonden ook fanatiek aan te moedigen! Ik had eigenlijk voorgesteld dat ze cheerleaders konden worden maar dat ging hen helaas net iets te ver.

Verhuisd:
Zo'n 3 weken verleden heb ik mijn vertrouwde appartement boven de 'Black-cat' verlaten. Ik heb daar met veel plezier gewoond maar ik vond het inmiddels wel tijd worden voor een eigen slaapkamer en een eigen bed. In 'Black-Cat' heb ik namelijk al die maanden een bed gedeeld. Eerst met Nathalie en later met Maartje.
Via het zwemmen had ik heel veel internationale mensen leren kennen waaronder de Nederlandse zwemcoach Marianne. Zij woonde alleen in een huis en bood mij aan om bij haar te komen wonen. Het is erg gezellig samen wonen en heerlijk om mijn eigen kamer en bed te hebben. Verder geeft het me ook een goed gevoel om weer in een woonwijk te wonen in plaats van boven een druk restaurant. Ik voel me hierdoor ook steeds meer thuis. Volgende maand verhuizen we naar een ander huis wat nog mooier en groter is en daar kijk ik ook echt naar uit. We hebben één keer per week een Thaise schoonmaakster die echt onwijs lief is. Ze zegt de hele tijd dat ze om ons geeft en ze doet letterlijk alles voor ons. Als ik thuis ben terwijl ze er is wil ze al bijna het bord waarvan ik eet onder me vandaan trekken omdat ze niet wil dat ik het zelf afwas. Wanneer mijn kleren hangen te drogen en ik 's avonds thuis kom nadat ze is geweest zijn ze al keurig opgevouwen. Ze wil ook altijd eten voor ons meebrengen en blijft maar zeggen dat ze wil dat we gelukkig zijn. Ik kan jullie een ding verzekeren, ik word helemaal gelukkig van onze schoonmaakster en ik voel me ook een beetje verwend. Gelukkig vindt ze het zelf helemaal geweldig en wordt zij ook blij van ons :). Zij is ook degene die het nieuwe huis heeft gevonden voor ons en ze wil het graag heel gezellig maken met ons als we gaan verhuizen. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat worden!

Vegetarian festival:
Afgelopen maand is het 'vegetarian festival' geweest. Je kunt natuurlijk wel raden dat iedereen dan vegetarisch eet. Dit wordt eigenlijk vooral gedaan door de 'Chinese moslims'. Zij aten allemaal 10 dagen helemaal vegetarisch. In de kantine op werk werd er zelfs rekening mee gehouden maar voor degene die niet meededen was er ander eten. Dit festival wordt gedaan om het lichaam helemaal te reinigen. Verder zijn er nog wat andere vreemde gewoontes. Zo worden er optochten gehouden waarbij iedereen witte kleding aan heeft en steken mensen zwaarden en pistolen door hun wangen. Dit doen ze om zichzelf te zuiveren en de zonden van de hele gemeenschap op zich te dragen. Deze pijnlijke acties zien zij als de ultieme verheerlijking van hun toewijding. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me nogal rot schrok toen ik mensen met open monden vol messen zag lopen en foto's zag van collega's die naar de optochten waren geweest.

Sporten:
Inmiddels heb ik hier een mooi sportparadijs gevonden namelijk, Thanyapura. Hier is een groot 50 meter en 25 meter zwembad buiten met mooi uitzicht op de bergen. Het Nederlands Nationaal team traint hier elk jaar en komt dit jaar ook weer langs. Verder is daar een “boarding school” waar sporttalentjes van over de hele wereld logeren die ‘s ochtends om half 6 trainen, naar school gaan, ‘s middags en 's avonds trainen. Ik heb een aantal van de jeugd ontmoet en het is fantastisch om te zien hoe zij bezig zijn met hun sport. Verder ken ik inmiddels een aantal zwemcoaches en hebben ze mij gevraagd om een programma op te zetten voor Synchroon zwemmen omdat ze dat nog niet hebben. Ook heb ik hier mijn eerste rugby wedstrijd gezien. Dit was echt gaaf om een keer te zien, wat een agressieve sport! Bij deze sport houd ik het maar bij kijken. Ook heb ik voor het eerst in mijn leven gesurft en ben ik helemaal verliefd geworden op deze sport. Helaas zijn de golven niet altijd goed om te surfen en heb ik niet zo heel veel tijd ervoor. Afgelopen weekend ben ik gaan body boarden. De grootste uitdaging was om tussen de vlaggen bij de lifeguards te blijven. De zee was onwijs sterk en zelfs ik had soms moeite om de zee uit te komen. Het verbaasd me dan ook niet dat afgelopen week 4 toeristen zijn verdronken omdat ze de lifeguards negeerde. Ook heb ik afgelopen weekend meegedaan met een zumba class wat echt helemaal geweldig was. Ik vermaak me dus nog wel met verschillende sporten hier :).

Mijn dagelijkse leventje:
Natuurlijk ben ik hier voor mijn werk en al lijkt het soms alsof ik veel meer andere dingen doe dan werken, dit is niet zo. Elke ochtend sta ik vroeg op en neem ik mijn scooter naar de bus om 10 uur lang te werken. 's Avonds ben ik vaak dan ook erg moe. Het werken is wel onwijs leuk en de 10 uren vliegen voorbij. Ik heb een goede band met mijn collega's en ik bouw ook vaak een goede band op met gasten. Het is echt leuk en bijzonder hoe je soms met mensen uit een ander land een relatie opbouwt tijdens hun verblijf hier. Ik kreeg afgelopen maand zelfs van verschillende gasten cadeautjes omdat ze me wilde bedanken voor alles wat ik had gedaan. Zo af en toe krijg ik ook mailtjes van gasten die mijn businesskaartje hebben. Ze hebben dan nog vragen of mij enthousiast vertellen dat ze terug komen en hopen mij weer te zien. Ik ben altijd weer blij als ik gasten gelukkig heb gemaakt en vind het leuk om hun verhalen te horen. Het is dan vaak ook weer jammer als mensen weg gaan maar voor alle gasten die gaan komen, komen er weer nieuwe leuke gasten terug.
Nu ik officieel werkzaam ben mag ik nog meer trainingen volgen. Allemaal over hospitality en job safety etc….. Dit vind ik ook echt leuk om te doen want het is altijd weer wat anders en weer leerzaam.
Tegenwoordig word ik ook niet meer gevraagd of ik een fotoshoot wil doen maar word ik gebeld met de mededeling dat ik op een bepaald tijdstip een fotoshoot heb. Ik kom binnenkort in een wereldwijd magazine dat vakanties in Thailand promoot. Ik moest hiervoor samen met een Europese man een kookles volgen terwijl we de hele kookles werden gefotografeerd. Op zich best leuk om eventjes tussendoor te doen en daarna lekker mogen opeten wat we hadden gemaakt.
Na het werk eet ik nog regelmatig op marktjes of ik haal een heerlijke kant en klare pasta of tosti bij de “Seven Eleven”. Ook heb ik tegenwoordig een nieuwe favoriet, namelijk noodles. Een man die deze gewoon aan straat verkoopt en waar ik gewoon lekker kan gaan zitten terwijl ik het drukke verkeer bekijk met alle lichten op straat.
Afgelopen maand heeft het dan eindelijk wat meer geregend. In totaal heeft het denk ik twee volle weken geregend. Het was best gevaarlijk glad op de scooter maar met een goede poncho vond ik het niet zo erg om door de regen te rijden. Wij Nederlanders zijn namelijk niet van suiker ;).
Omdat het leven hier af en toe zo druk is en ik het wel een goed idee vind om zo af en toe te ontspannen ga ik tegenwoordig ook wat vaker naar een 'Thaise massage'. Voor nog geen 7 euro kun je je een uur heerlijk laten masseren met olie. Op de achtergrond nog een mooie rustgevend muziekje en daarna ben ik weer helemaal ontspannen.

Verder zou ik eigenlijk een boek kunnen schrijven met allemaal leuke feitjes en dingetjes over de Thaise cultuur die ik steeds beter leer kennen en begrijpen maar dit zal ik jullie allemaal besparen nu.

Ik geef jullie nog een kleine vooruitblik op mijn volgende verhaal en dat is............
dat mama aankomende vrijdag hier langs komt! Ik kan echt niet wachten om mama weer te zien na bijna 8 maanden. Ik kan dan ook nog steeds niet geloven dat ze straks weer voor me staat. In het volgende verhaal lezen jullie hier meer over.


Liefs en tot mails/apps/fb of gewoon het volgende verhaal!